به گزارش روابط عمومی صندوق احیاء و بهره برداری از اماکن تاریخی علی رئوفی گفت: یک گردشگر و خصوصا گردشگر خارجی وقتی قصد سفر می کند در پی یافتن تجربه های جدید است که این تجربه های تازه را گاه در طبیعت، گاه در آئین های بومی، گاه در غذا و یا معماری های مختلف جست و جو می کند.
این مدرس دانشگاه افزود: ما در کشورمان تقریبا تمام زمینه هایی که می توانند تجربه ای نو و جدید را برای گردشگران ایجاد کند، در اختیار داریم اما درصد بسیار کمی از این ظرفیت ها مورد بهره برداری قرار گرفته اند.
وی ادامه داد: یک بخش مهم از این ظرفیت ها بناهای تاریخی هستند که هم با طبیعت پیوند می خورند و هم اینکه فضای آنها توضیح دهنده قسمت مهمی از زوایای فرهنگی جوامع مختلف کشورمان است.
رئوفی اضافه کرد: بناهای تاریخی یک دریچه بسیار مناسب برای تحریک حس کنجکاوی یک گردشگر، چه از نوع داخلی و چه گردشگر خارجی برای کسب تجربه های جدید و آشنایی با محیط های متفاوت است.
این فعال گردشگری تاکید کرد: بناهای تاریخی در درون خود دارای یک نوستالژی پر معنا برای گردشگران داخلی هستند و شهروند ایرانی که اکنون شدیدا به دنبال یافتن هویت خود است، نشان داده که برای جذب شدن به این آثار فرهنگی اشتیاق فراوانی دارد.
وی افزود: برای گردشگران خارجی هم موضوع هنر و سبک زندگی متفاوت جاری در این آثار موضوع بسیار پر اهمیتی است که می تواند او را تحریک کند که حداقل برای یک بار در معرض این تجربه جدید قرار بگیرد.
رئوفی در ادامه گفت: ما اگر بتوانیم مسیر درست و صحیحی در احیاء بناهای تاریخی طی کنیم باید بگوییم که توانسته ایم یک ویترین بسیار جذاب و پر ظرفیت برای گردشگری کشور ایجاد کنیم که این از نظر ابعاد تبلیغاتی برای صنعت گردشگری ایران بسیار پر اهمیت است.
این مدرس دانشگاه تصریح کرد: در کنار این موضوع هم بحث جبران کمبود زیر ساخت های پذیرایی و اقامتی ما توسط بناهای تاریخی که مرمت شده و تغییر کاربری داده اند پیش می آید که خود به طور ویژه به توسعه گردشگری کشور کمک خواهد کرد.
انتهای پیام/
